chcemy rozpoznać, co się z nim w danej chwili dzieje (Emmons, McKendry Anderson 2007). Przygotowanie środowiska Różne rodzaje zaburzeń i rozmaite dziecięce reakcje pokazują, że nie ma jednego obrazu typowego dla ucznia z zaburzeniami integracji sensorycznej. Każde dziecko bę-dzie prezentować inny zestaw „wyczulenia” poszczegól-
Nie jest to trudne – wiele rzeczy można zrobić przez zabawę, w domowym zaciszu. Choć nie zastąpi to zajęć prowadzonych przez specjalistę, to może znacznie pomóc dziecku w codziennym funkcjonowaniu. Większość tych aktywności jest ogólnorozwojowa, dlatego może być wykonywana również przez te dzieci, które nie mają żadnych problemów z przetwarzaniem sensorycznym. Co to jest integracja sensoryczna? Integracja sensoryczna to zdolność układu nerwowego do organizacji i interpretacji informacji dostarczanych przez zmysły oraz adekwatna reakcja organizmu na bodźce płynące z otoczenia. Oznacza to, że mózg otrzymuje informacje pochodzące ze wszystkich receptorów: wzrokowych, słuchowych, smakowych, węchowych i czuciowych, potrafi je odpowiednio zinterpretować i na nie odpowiedzieć. Integracja sensoryczna rozpoczyna się już w okresie płodowym i kształtuje się do około 7 roku życia. Układ funkcjonuje dobrze, jeżeli wszystkie funkcje są zrównoważone. Jeśli jednak przetwarzanie bodźców jest zakłócone, może to rzutować na całościowe funkcjonowanie dziecka – na jego rozwój motoryczny, umiejętność skupiania uwagi i uczenia się oraz na rozwój emocjonalny. Uwaga! Reklama do czytania Jak zrozumieć małe dziecko Poradnik pomagający w codziennej opiece Twojego dziecka Aby organizacja i interpretacja bodźców była prawidłowa, potrzebna jest współpraca 3 układów: dotykowego (czyli identyfikacja bodźców czuciowych: interpretowanie, czy coś jest mokre czy suche, śliskie czy tępe, ostre czy gładkie),przedsionkowego (czyli koordynacja ruchów oczu, głowy i ciała, która odpowiada za utrzymywanie równowagi, balansowanie),proprioceptywnego (czyli interpretowanie przez mózg sygnałów z mięśni i stawów, które informują o pozycji i położeniu ciała w przestrzeni). Jak stymulować małe dziecko sensorycznie od pierwszych dni życia? Ponieważ integracja sensoryczna zaczyna kształtować się już w życiu płodowym, warto w tym czasie zadbać o umiarkowaną aktywność. Spacerowanie, pływanie, bujanie się w hamaku lub na piłce – to proste codzienne czynności, które dostarczą bodźców rozwijającemu się maleństwu. Poza tym warto przemawiać do brzucha, głaskać go, delikatnie uciskać w miejscach, w których widać kończyny malucha – taka prosta zabawa jest dla dziecka pierwszym ważnym doświadczeniem dotyku i interakcją ze światem zewnętrznym, a przyszłej mamie pozwala tworzyć więź z nienarodzonym jeszcze maleństwem. Już po narodzinach, w pierwszych miesiącach życia dziecka, stymulacja sensoryczna odbywa się głównie przez delikatną i adekwatną pielęgnację niemowlęcia, ale także przez: masowanie, dotykanie, głaskanie,noszenie (także w chuście), tulenie, bujanie, łagodny taniec,umożliwienie maleństwu swobodnej eksploracji otoczenia, czyli układanie go na brzuszku na podłodze,umożliwienie dziecku poznawania różnych faktur i materiałów, śpiewanie, puszczanie muzyki, podawanie grzechotek,prezentowanie różnych zapachów i diety za pomocą metody BLW. Warto pamiętać, że małe dzieci do optymalnego rozwoju potrzebują różnorodnych bodźców i bliskości opiekuna. Zamiast klasycznej maty edukacyjnej czy bujaczka (który użyty w rozsądny sposób oczywiście nie jest niczym złym) lepiej pozwolić maluchowi swobodnie leżeć na podłodze lub dywanie. Zamiast grających, plastikowych zabawek z atestem warto dać dziecku zwykła małą butelkę po wodzie mineralnej, garnki czy drewniane łyżki. Możliwość przelewania wody z kubeczka do kubeczka czy przesypywania ziarenek ryżu będzie dla niego na pewno dużo większą atrakcją niż niejedna zabawka ze sklepu. Nie zapominajmy również o tym, że małe dzieci potrzebują się także trochę pobrudzić. Warto jeszcze przeczytać: Domowe zabawy sensoryczne dla dzieci w wieku poniemowlęcym i przedszkolnym Układ dotykowy Sygnałami zaburzeń układu dotykowego, które powinny wzbudzić czujność rodzica, mogą być niechęć do zabiegów pielęgnacyjnych (mycia głowy, czesania włosów, obcinania paznokci, smarowania kremem),unikanie kontaktu cielesnego, dotykania, przytulania, nadwrażliwość na materiały, metki w ubraniach,wybieranie obszernych ubrań,unikanie brudzących zabaw (piasku, błota, ciastoliny, malowania rękami),wybiórcze jedzenie (konkretne smaki, wybrane konsystencje),trzymanie długopisu opuszkami palców,zakrywanie uszu w czasie hałasu (w centrum handlowym, w czasie odkurzania itp). Zabawy wspierające układ dotykowy: 1. Pudło sensoryczne Wykonanie i stopień trudności zależy wyłącznie od naszych chęci i umiejętności. W wersji podstawowej mogą to być kasztany, fasola, groch albo ryż wsypane do dużego plastikowego pojemnika. Można też do plastikowego pudełka nasypać np. ryżu albo kaszy manny i wrzucić drewniane puzzle. Zadaniem malucha będzie wyłowienie ukrytych elementów. Można także pokusić się o przygotowanie małego dzieła sztuki. W tym wypadku bazą będzie ryż zafarbowany na zielono (np. barwnikiem spożywczym), do którego wystarczy wrzucić różne zabawki tematyczne, np. biedronki, motylki… Dla starszych dzieci doskonale sprawdzi się duże plastikowe pudełko. Przedszkolak może wcielić się w rolę archeologa i pobawić się w wykopaliska. Plastikowe pudełko wystarczy wypełnić piaskiem lub kaszą manną, dosypać kamyków i ukryć w nim małe dinozaury. 2. Ścieżki sensoryczne W sklepach ze sprzętem sportowym albo rehabilitacyjnym dostępne są różnego rodzaju akcesoria, z których można układać ścieżki sensoryczne. Oczywiście można też wykorzystać przedmioty, które znajdziemy w domu lub podczas spaceru. Wystarczy na macie piankowej albo na dywanie ułożyć np.: kamyki, małe szyszki, patyki, kasztany, ziarna fasoli czy żołędzie. Chodzenie po ścieżce sensorycznej to świetny masaż dla małych stóp, pobudza różne receptory, stymuluje wyobraźnię i równowagę oraz poprawia koordynację wzrokowo-ruchową. 3. Masy sensoryczne Zabawy różnymi masami to świetne ćwiczenie dla małych rączek. Dzieci z zaburzeniami SI często nie lubią się brudzić, ale ugniatanie, przelewanie i dotykanie różnych faktur jest bardzo ważne w rozwoju motoryki małej. Dlatego warto proponować malcowi różne rozwiązania: ciastolinę, piankolinę, galaretki, piasek kinetyczny, lód itp. (w Internecie dostępnych jest wiele przepisów na przeróżne masy, warto poszukać czegoś, co maluchowi przypadnie do gustu). W warunkach naturalnych w zupełności wystarczy piasek i błoto. Uwaga! Reklama do czytania Niegrzeczne książeczki Czy dzieci na pewno są niegrzeczne? Seria książek dla dzieci 2-5 roku życia i rodziców o tym, że w każdym zachowaniu dziecka jest ważna jego potrzeba. 4. Wspólne gotowanie Mieszanie, przelewanie, odmierzanie, ugniatanie – wszystkie te czynności doskonale stymulują receptory dłoni. Dodatkowo zaangażowanie malca w przygotowywanie posiłków może zaprocentować także na innym polu – dzieci chętniej próbują dań, w których przyrządzaniu aktywnie uczestniczyły. 5. Malowanie rękami i stopami Dotykanie farb, malowanie paluszkami, odbijanie całych rączek i stópek – to wszystko, podobnie jak pudełka sensoryczne, uwrażliwia receptory. Malowanie rękami spodoba się także dzieciom, które nie lubią malować w tradycyjny sposób ze względu na słabe napięcie mięśniowe – używanie paluszków jest trudniejsze niż trzymanie kredki czy pędzla i dociskanie ich do kartki. 6. Pisanie palcem Pisanie literek lub rysowanie różnych kształtów w rozsypanej na stole mące/kaszy mannie/piasku również pomaga uwrażliwiać receptory małych rączkach.
Niezdiagnozowane zaburzenia integracji sensorycznej (w tym czucia głębokiego) i brak podjęcia stosownego działania może nieść ze sobą niekorzystne dla dziecka konsekwencje, począwszy od trudności w nauce, a skończywszy na niskiej samoocenie i innych problemach emocjonalnych i społecznych. Nie fundujcie tego sobie i dziecku
Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej wymagają dodatkowej uwagi i zajęć. Sprawdź, jak zadbać o dziecko z zaburzeniami SI i jak pomóc mu złagodzić uciążliwe objawy. Czym jest zaburzenie integracji sensorycznej? Zaburzenie integracji sensorycznej (inaczej SI) to nieprawidłowa organizacja bodźców zmysłowych w układzie nerwowym. Mogą one obejmować systemy słuchowe, wzrokowe, węchowe, smakowe, czuciowe oraz zmysł równowagi. Istnieją trzy główne typy zaburzeń przetwarzania sensorycznego, są to: zaburzenia modulacji sensorycznej (nadwrażliwość, podwrażliwość, poszukiwanie stymulacji sensorycznej);zaburzenia ruchowe (problem z planowaniem ruchu);zaburzenia różnicowania sensorycznego (problem z zróżnicowaniem napływających bodźców sensorycznych). Do objawów zaburzeń integracji sensorycznej można zaliczyć wzmożoną lub obniżoną wrażliwość na bodźce, zaburzenia mowy, niską samoocenę, niezgrabność ruchową, problemy z pisaniem, rysowaniem i czytaniem; nadpobudliwość emocjonalną, nadaktywność lub znacznie obniżoną aktywność, czy trudności w wykonywaniu codziennych czynności. Jak przebiega terapia zaburzeń integracji sensorycznej? Zaburzenia integracji sensorycznej mogą występować w różnym stopniu nasilenia. Dlatego przed przystąpieniem do terapii, każdy pacjent musi być dokładnie i indywidualnie zdiagnozowany. Leczenie lub łagodzenie objawów ma najczęściej formę niedługich spotkań z terapeutą oraz zestawu ćwiczeń do wykonania w domu. Jest procesem krótko lub długotrwałym – w zależności od stopnia zaawansowania zaburzeń. Jak zadbać o bezpieczeństwo dziecka z zaburzeniami SI? Dzieci z zaburzeniami integracji sensoryczniej wszystkiego doświadczają mocniej, częściej i bardziej. Mogą szybciej się złościć, smucić lub ulegalać przebodźcowaniu. Dzieci pobudzone wieloma emocjami, nie zwracają uwagi na potencjalne niebezpieczeństwo. W razie urazu, wypadku czy innego nieszczęścia, przydatne będzie ubezpieczenie. PKO Ubezpieczenie dziecka umożliwia specjalistyczne wsparcie medyczne (badania, konsultacje, zabiegi, rehabilitacje), korepetycje oraz opiekę nad niepełnoletnim dzieckiem. W PKO Ubezpieczenia twoje dziecko ma całodobową ochronę, przez siedem dni w tygodniu. Składka zaczyna się już od 5 złotych miesięcznie. Zdrowie dziecka Pękające lub schodzące paznokcie u dziecka [przyczyny, leczenie] Schodzące paznokcie u dziecka to problem, który może zaniepokoić każdego uważnego rodzica. Nawet jeśli kłopotom z paznokciami nie towarzyszą dolegliwości bólowe, rodzi się pytanie o przyczyny ich nieprawidłowego wzrostu. Jak... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka Angina czy szkarlatyna? Bardzo często mylona jest z anginą – szkarlatyna, inaczej nazywana płonicą, to zmora najmłodszych, a do tego łatwo się nią zarazić. Jeśli tylko u swojego dziecka zauważysz wysoką temperaturę, wysypkę... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Afty u dzieci – jak je rozpoznać i leczyć? Niewielkie, ale bolesne pęcherzyki nazywane aftami to częste schorzenie pojawiające się w jamie ustnej – zarówno u dzieci, jak i u doroslych. W większości przypadków afty znikają same, czasami jednak... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka Robaki u dzieci: Przyczyny, objawy, sposoby zapobiegania i leczenia Pewnie wydaje Ci się, że robaki u dzieci są czymś bardzo rzadkim i występują zwykle w przypadku braku higieny, jednak tak naprawdę prawie każde dziecko kiedyś cierpiało lub w przyszłości... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka Nadczynność tarczycy u dzieci [Objawy, Badania, Leczenie] Nadczynność tarczycy u dzieci to podstępna choroba i nie zawsze jesteśmy w stanie wykryć ją odpowiednio szybko. Związane jest to przede wszystkim z faktem, iż w przeciwieństwie do dorosłych, dzieci... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka Domowe sposoby na ból gardła Co na ból gardła? Kiedy czujemy jak piecze, drapie i pojawiają się trudności z przełykaniem, chcemy działać szybko, nim nasze samopoczucie jeszcze się pogorszy. Dlatego też warto znać domowe sposoby... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka Zespół Nijmegen u dzieci [przyczyny, objawy, leczenie] Zespół Nijmegen to rzadko występująca u dzieci choroba genetyczna. Objawia się głównie małogłowiem i słabą odpornością, może jednak prowadzić do występowania szeregu innych poważnych schorzeń. Poznaj wszystkie objawy zespołu Nijmegen... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Zdrowie niemowlaka Dlaczego dziecko nie przybiera na wadze? Kiedy dziecko nie przybiera na wadze, jego rodzice z reguły zaczynają wpadać w panikę. Zadają sobie pytanie, czy to oni sami robią coś w nieodpowiedni sposób, czy może – co... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Zdrowie rodziców, Zdrowie w ciąży Domowe sposoby na kaszel? Sięgnij po sprawdzone metody naszych babć! W sezonie jesienno-zimowym zdecydowanie warto znać domowe sposoby na kaszel, gdyż jest on jednym z najczęstszych i najbardziej uciążliwych symptomów przeziębienia. Wykorzystywane od pokoleń, stanowią doskonałą alternatywę dla środków farmaceutycznych,... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka Syrop prawoślazowy Syrop prawoślazowy to znany od dziesięcioleci skuteczny sposób na wyleczenie uporczywego kaszlu, chrypki i bólu gardła. Od dekad jest obecny w domowych apteczkach Polaków, ponieważ ma naturalny skład i jest... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Newsy Lekarz błędnie zdiagnozował ospę. 2-letnia dziewczynka zmarła kilkadziesiąt godzin później! W człuchowskim szpitalu zmarła 2-letnia dziewczynka po postawieniu błędnej diagnozy przez lekarkę. Teraz trwa śledztwo, które pozwoli ustalić, kto jest winny śmierci dziecka oraz czy doszło do uchybień ze strony... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka Astygmatyzm u dzieci: przyczyny, objawy, leczenie Astygmatyzm (inaczej: niezborność) to wada wzroku, dotycząca soczewki lub częściej rogówki, polegająca na nieprawidłowej budowie oka. W normalnej sytuacji rogówka naszego oka ma kształt wycinka kuli, zaś u osób posiadających... Czytaj dalej → Porady Kulinarne, Zdrowie dziecka, Zdrowie rodziców Przelicznik mg na ml. 50 mg – ile to ml syropu? Mg na ml – 50 mg ile to ml syropu? O ile w przypadku przygotowywania obiadu, niewłaściwa konwersja miar mas i objętości może przełożyć się najwyżej na nieudane danie, to... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka 3 rady na bolesne ząbkowanie Większość rodziców musi przez to przejść. Ząbkowanie potrafi być bolesne nie tylko dla dziecka, ale także dla rodziców i innych domowników lub sąsiadów. W jaki sposób można ulżyć dziecko w... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Zdrowie rodziców Mleko, miód, czosnek i inne naturalne lekarstwa Domowe kuracje naturalnymi lekarstwami Warzywa, zioła, a nawet owoce już od dawna wykorzystuje się jako sojuszników w walce z infekcjami – dość wymienić mleko z miodem na gardło, zbawienny sok... Czytaj dalej →
Zaburzenia modulacji sensorycznej polegają na niestandardowej reakcji układu nerwowego do natężenia bodźca: zbyt silnej, zbyt słabej lub w ogóle braku reakcji. W kontekście osób dorosłych na uwagę zasługują zwłaszcza zaburzenia modulacji sensorycznej, czyli najprościej mówiąc trudności w dostosowaniu reakcji do charakteru i
Dziecko przedszkolne z zaburzeniami integracji sensorycznej – Jak mu pomóc?Szkolenie „Dziecko przedszkolne za zaburzeniami integracji sensorycznej – Jak mu pomóc?” to płatne spotkanie szkolenia: Dostęp do nagrania szkolenia z 14 grudnia 2021 w godzinach 19:00 – 21:00(dostęp do nagrania 30 dni)Organizator szkolenia: Fundacja Na Rzecz Dziecka i Rodziny FASCYNACJE i Dorota Jankowiak-DąbrowskaWykładowca: mgr Jolanta KazanowskaOpłata szkoleniowa: 129 zł / osTermin płatności:Osoby indywidulane – 7 dni od dokonania rejestracjiInstytucje – możliwość odroczonego terminu płatności na fakturze– 7 dni od otrzymania faktury terminowejFaktury:Wymagane daneOsoby indywidualne: Imię i nazwisko oraz adres zamieszkaniaInstytucje: Odbiorca – nazwa podmiotu, adres, NIPOdbiorca – nazwa podmiotu, adresOPŁATĘ SZKOLENIOWĄ dokonujemy na konto:Fundacja Na Rzecz Dziecka i Rodziny FASCYNACJEul. Ks. Leona Miszewskiego 17, lok. 401/402,80-239 GdańskmBank30 1140 2004 0000 3102 7910 7477W tytule przelewu: Imię i nazwisko z rejestracji oraz INTEGRACJA W PRZEDSZKOLUDla kogo?Dla nauczycieli, dyrektorów placówek edukacyjnych, rodziców, studentów pedagogiki, rodzin zastępczych i wszystkich tych, którzy chcą mieć profesjonalną wiedzę z zakresu zaburzeń integracji sensorycznej u dzieci szkolenia dowiesz się:czym jest integracja sensorycznaile naprawdę mamy zmysłów i jak funkcjonująjak przejawiają się zaburzenia integracji sensorycznej w zachowaniach dzieckao możliwościach i strategiach pomocy dziecku z zaburzeniami integracji sensorycznejoraz wielu ciekawostek na temat integracji sensorycznejProwadząca szkolenie:mgr Jolanta KazanowskaAbsolwentka logopedii na Uniwersytecie Warszawskim, neurologopedii na UMCS w Lublinie, wczesnej interwencji i wspomagania rozwoju dziecka na Uniwersytecie SWPS, psychotraumatologii na Uniwersytecie Gdańskim. Instruktor masażu Shantali. Terapeuta i nauczyciel Metody Integracji Sensorycznej, Prezes Stowarzyszenia Terapeutów dwadzieścia lat doświadczenia pracy z dziećmi z autyzmem, zespołami genetycznymi, niepełnosprawnościami, dysfunkcjami rozwojowymi i neurologicznymi. Wykładowczyni akademicka. Twórczyni programów studiów i konferencji, kursów, szkoleń, warsztatów. Autorka publikacji i artykułów. Pomysłodawczyni i liderka międzynarodowych konferencji, warsztatów i szkoleń. Uczestniczka krajowych i międzynarodowych szkoleń i konferencji. Doskonały Terapeuta pracujący z niemowlętami, dziećmi w wieku szkolnym i przedszkolnym, wykazujących szczególne potrzeby w zakresie wspierania rozwoju i wszystkim osoba pełna pasji w swojej pracy terapeuty i wykładowcy. Potrafiąca mówić o zawiłościach integracji sensorycznej w sposób zrozumiały dla uwagi na ograniczoną ilość miejsc na szkoleniu, o udziale decyduje kolejność zgłoszeń oraz kolejność uiszczenia otrzymasz?* Pakiet cennych informacji z zakresu szkolenia* Certyfikat ukończenia szkoleniaW razie pytań możesz się skontaktować:574 298 848 (koordynator – Dorota Jankowiak-Dąbrowska)@ * wymagane
Opis od wydawcy. W książce 101 ćwiczeń, gier i zabaw dla dzieci z autyzmem, zespołem Aspergera i zaburzeniami integracji sensorycznej doświadczona terapeutka zajęciowa Tara Delaney podpowiada, jakie rodzaje aktywności sprzyjają rozwojowi dzieci i jak można się uczyć, świetnie się przy tym bawiąc.Zaburzenia integracji sensorycznej u dziecka mogą dać mocno w kość – dziecku, rodzicom, otoczeniu. Objawów zaburzeń jest mnóstwo. Od problemów z koncentracją uwagi i nadruchliwością przez problemy emocjonalne, niewspółmierne reakcje na bodźce, trudności z czytaniem i pisaniem, po problemy z utrzymaniem równowagi, możliwością oceny sytuacji, odczytania cudzych zamiarów (więcej o objawach znajdziesz TUTAJ). Wiele takich zachować jest odbieranych jako „złe zachowanie niegrzecznego dziecka”. Spojrzenia, szepty, uwagi postronnych osób. Dziś moja prośba: nie oceniajcie nas!Jesteśmy przykładem tych rodziców, którzy „nie umieją wychować dziecka”, jesteśmy tą rodziną, w której „dzieci rządzą”, Starszak jest tym dzieckiem, który „jest niegrzeczny”. Ludzie nie zastanawiają się nad powodami, ludzie oceniają, od razu, bez zastanowienia i bez przygoda z zaburzeniami integracji sensorycznejJakiś czas temu trafiłam z moim najstarszym dzieckiem do gabinetu integracji sensorycznej. Po kilku seansach, kilku formularzach, postawiono diagnozę – zaburzenia integracji dzielnie, dwa razy w tygodniu terapia SI, dodatkowo zajęcia z psychologiem i pedagogiem, logopedą, ortoptykiem, zajęcia Judo, squash i basen, trening słuchowy Tomatisa. Robimy wszystko, co w naszej mocy, aby syn zaczął lepiej funkcjonować. Od września ruszyła zerówka szkolna – czas na „nadrobi”, „ma jeszcze czas” się powoli widzę u syna ogromny postęp i myślę sobie: to wszystko tylko tak wyglądało, Starszak nadrobił, teraz już wszystko będzie jak u „zdrowych” dzieci. Jeździ na rowerze i się nie wywraca, świetnie się wspina, potrafi „wysiedzieć” przy stole i sam, z własnej inicjatywy sięga po kredki, jest spokojny… ale zdarzają się chwile, gdy jest zupełnie nieobecny lub mega pobudzony, płaczliwy. Są dni, kiedy… jest bardzo jest czasem zapanować nad wszystkimi emocjami, zarówno Jego jak i reszty rodziny (mam przecież dwoje młodszych dzieci, które nie do końca rozumieją np. napadów złości).I tu, swój początek ma kolejna kwestia: dzieci mogą nie rozumieć, ale dorośli?!?Jest z tym ogromny problem. My sami spotykamy się z różnymi komentarzami na temat Starszaka, jego zachowania oraz mojego „wymyślania”.I NIE, nie przejmuję się nimi, ale może warto zastanowić się, zanim skomentujemy, że dziecko jest źle wychowane, że wymyśla, albo że jest gapą, chociażby w uwagi na to dziecko, które czuje, słyszy i widzi reakcje wydawałoby się „dorosłych” ludzi i bierze je do moje dziecko doskonale zdaje sobie sprawę, że np. ciągle się wywraca. On się stara – ja to widzę, ale nie zawsze udaje mu się po prostu utrzymać równowagę! Niby takie proste, oczywiste, ale nie dla dziecka z zaburzeniami SI. Cieszę się jak dziecko, widząc mojego syna jadącego na rowerze, rozmawiającego, oglądającego niebo i NIEWYWRACAJĄCEGO się!Dla mnie ogromnym sukcesem mojego syna jest spokojna wizyta w sklepie. Nie dlatego, że dzieciak wymusza na mnie kupowanie lizaków. A dlatego, że jest nadwrażliwy na dźwięki i wejście z nim do sklepu, w którym są ludzie, jest muzyka, gwar, rozmowy, jest kolorowo (czyli każdy, nawet najmniejszy sklep osiedlowy) jest wielkim wyzwaniem i testem czy „da radę”. I to, że rzuca się, wywraca, czy krzyczy w sklepie nie oznacza, że jest „rozpieszczonym gówniarzem” (jak nie raz przyszło mi usłyszeć), a po prostu jego układ nerwowy sobie nie radzi! Ale On jest inteligentny, On te wszystkie uwagi słyszy, notuje, zapamiętuje…On sam zdaje sobie sprawę, że coś jest nie tak. A potem… „Mamo, ja jestem do niczego! Nic mi nie wychodzi! Ja tak bardzo chciałem być „grzeczny” a Pani na mnie i tak krzyczała!”Takie proste zdanie, a rozdziera moje serce na miliony takie komentarze są częste? Tak, nad wyraz. I nie chodzi tu tylko o mnie/ o nas. Kiedyś rozmawiając z innymi rodzicami dzieci z zaburzeniami SI, zapytałam czy u nich też tak jest – większość zaburzenia SI są tematem stosunkowo świeżym, nie mówi się o tym wiele i zwykle, wiele się na ten temat nie wie. Ja osobiście zgłębiłam temat, dopiero gdy okazało się, że syn dostał diagnozę. W sumie to coś tam wiedziałam, ale nie oszukujmy się, nie za wiele. I tak jest chyba z dużą częścią społeczeństwa, bo reakcja na informacje o terapii i reakcja na zachowanie syna świadczą o tym, że oprócz tego, że lubimy oceniać innych, nie mamy pojęcia czym te całe zaburzenia są. Bo przecież to „rodzice wymyślają sobie różne dolegliwości, zaburzenia, choroby bo nie radzą sobie ze swoimi dziećmi!”Z czym najczęściej się spotykam jako rodzic dziecka z zburzeniami SI?Z niewiedzą, ignorancją, niewiedzą, brakiem empatii, niewiedzą, wścibskością i niewiedzą 🙂Badanie Starszaka pod względem zaburzeń SI poleciła mi nowo przyjęta logopedka, pracująca w przedszkolu. Wychowawcy, psycholog, pedagog przedszkolny nie sygnalizowali takiej potrzeby. Syn uważany był za nad ruchliwe zanim zgłosiliśmy się na diagnozę do poradni, wypytywałam pracowników przedszkola, czy ich zdaniem Jego zachowanie może być spowodowane zaburzeniami? Dostałam plik kserówek i rady: jak wychowywać dzieci, na co nie można im pozwalać itp., bo po zachowaniu syna można stwierdzić brak zasad w domu, a nie jakiekolwiek zaburzenia rozwojowe. O naszej drodze do diagnozy napisałam kiedyś spory post (jeśli chcesz go przeczytać wskakuj TUTAJ).Jakakolwiek rozmowa ze znajomymi na temat zachowania mojego syna i zaburzeń SI kończyła się negowaniem, próbą przekonania mnie, że chłopcy to zawsze później mówią, zawsze są poobijani, zawsze są „niegrzeczni”, zawsze …. , względnie słyszałam pytania o to zaburzenie, a tylko nieliczni potrafili zrozumieć, zatrzymać się, jeszcze raz proszę NIE OCENIAJCIE!!! Nas i naszych zdanie zostawcie niewypowiedziane we własnej głowie. My (rodzice i dzieci) każdego dnia walczymy. Walczymy o lepsze jutro i normalniejszy dzień, o spokój i o rodzinę. To, że nie widzicie choroby, niepełnosprawności czy inności, nie znaczy, że jej nie że dziecko krzyczy na środku sklepu, ulicy, na basenie, w parku, w szkole, w kościele, w windzie… nie znaczy, że jest rozpieszczone, że manipuluje i „wymusza”. Czasami nie umie że dziecko nie chce się podzielić swoją zabawką, wstydzi się (wydawałoby się) bez potrzeby, ma „humory” nie znaczy, że ono jest źle wychowane. Czasami takie po prostu jest, bo jeszcze nie potrafi inaczej. Dlatego wszyscy, którzy ostentacyjnie, głośno komentujecie – przestańcie! Te komentarze ranią przede wszystkim razem, gdy zobaczycie dziecko, które „robi scenę” odpuśćcie komentarz, pogardliwe spojrzenie, dobrą radę. Nie oceniajcie nas!PS. Zapraszam Cię polubienia fanpage Projekt -Rodzina, na którym poruszam temat zaburzeń SI bardzo często. Zapraszam również do mojej grupy na FB Zaburzenia integracji sensorycznej oczami rodzica – to grupa, na której wymieniamy się spostrzeżeniami, informacjami, patentami ale i otrzymujemy wsparcie od innych 13 votesArticle RatingOd roku 2020 w naszym przedszkolu w ramach projektu organizuje się nową formę pomocy w postaci zajęć z Integracji Sensorycznej. Przedszkole posiada specjalistyczną salę wyposażoną w niezbędny i atestowany sprzęt do prowadzenia terapii metodą SI-huśtawki, piłki rehabilitacyjne, trampoliny, drabinki, zjeżdżalnia, basen z piłkami różnego typu huśtawki, hamaki, platformy Prawidłowy rozwój dziecka jest zależny od wielu czynników. Wpływ na jego kształtowanie ma głównie genetyka, wychowanie i środowisko, ale nie możemy zapominać również o integracji sensorycznej. Oddziałuje ona na bodźce odbierane przez dziecko, ich przetwarzanie i rozumienie. Jeżeli którykolwiek z tych elementów działa wadliwie, rozwój dziecka może być zagrożony. Zwróćmy zatem szczególną uwagę, jak pomóc dziecku z zaburzeniami integracji odpowiedniej definicji, możemy natknąć się na informację, że zaburzenie integracji sensorycznej u dzieci (inaczej zaburzenia SI) to dysfunkcja w odczuwaniu i rozumieniu bodźców zmysłowych. Obejmują system czuciowy, węchowy, smakowy, słuchowy, wzrokowy, a także zmysł równowagi. Układ nerwowy dziecka z zaburzeniami SI nie potrafi prawidłowo porządkować bodźców i upośledza wrażliwość sensoryczną obniżając ją lub nadmiernie nasilając. Zaburzenia integracji sensorycznej niejednokrotnie wpływają na rozwój mowy. Mogą ją opóźniać lub utrudniać jej postępy, a co za tym idzie wpływać na cały okres przedszkolno-szkolny dziecka. Książka Ćwiczenia i zabawy sensoryczne stymulujące rozwój mowy jest uniwersalną pomocą dydaktyczną, która wspomoże rozwój mowy dziecka zarówno w okresie przedszkolnym, jak i szkolnym. Łatwy przekaz i gotowe scenariusze uwzględniające ćwiczenia oraz zabawy staną się atrakcyjną formą edukacji. Mają za zadanie stymulować wszystkie zmysły dziecka, co przełoży się na jego chęć wyrażania emocji i kształtowanie mowy. Oprócz tego książka zawiera wskazówki informujące jak zniwelować pozostałe objawy i “skutki uboczne” zaburzeń sensorycznych. Zaburzenia integracji sensorycznej objawy Zaburzenia integracji sensorycznej u 3-latka będą objawiać się w inny sposób niż u 10-latka, dlatego poniższe informacje należy dopasować zgodnie z wiekiem dziecka i uwzględnić poziom zaburzenia SI. Dziecko z zaburzeniami integracji sensorycznej w przedszkolu może unikać wielu zabaw – szczególnie kontaktowych – oraz sprawiać wrażenie wycofanego. Zaburzenie integracji sensorycznej u dzieci wieku szkolnym mogą przypominać okres buntu i zagrożenia niedostosowaniem społecznym, dlatego niezbędna jest prawidłowa diagnoza, aby udzielić trafnej, skutecznej i szybkiej pomocy. Jako nauczyciel lub rodzic powinieneś być czujny, gdy ponadto pojawią się inne problemy: szczególna nadwrażliwość na bodźce – dziecko staje się poddenerwowane, gdy słyszy głośne dźwięki (muzyka, dźwięk wydawany przez urządzenia domowe np. odkurzacz lub mikser), preferuje noszenie tylko określonych ubrań (ma upodobania do konkretnych tkanin). obniżona wrażliwość na bodźce – uczeń lubi silne doznania tj. mocne przytulenie, nie odczuwa bólu podczas uderzeń lub upadków, podczas pisania czy kolorowania bardzo mocno dociska do kartki narzędzie pisarskie. nadpobudliwość ruchowa – dziecko nie jest w stanie usiedzieć w miejscu. Często myli się jego żywotność z ADHD lub mianuje “żywym srebrem”. Jednak przy zaburzeniach SI ruchliwość wynika z potrzeby ciągłych doznań, które dziecko akceptuje. agresja i impulsywność – nieumiejętne przetwarzanie bodźców prowadzi do dezorientacji dziecka, które może być nimi przytłoczone i nie potrafi poradzić sobie z ich kumulacją. opóźnienia ruchowo-wzrokowe – dziecko ma tendencje do potykania się, ma problemy z wycinaniem, rysowaniem po śladzie, ołówek i sztućce trzyma w sposób niepoprawny i dla wielu innych osób niewygodny. wybredność – uczeń nie lubi próbować nowych, nieznanych dla siebie potraw. Unika niektórych konsystencji dań o budyniowatej strukturze. Element ten często jest mylony z byciem niejadkiem. Oprócz tego zaburzenia sensoryczne wiążą się z obciążeniem psychiczno-emocjonalnym dziecka, Dlatego, że nie potrafi wpasować się w otoczenie czy zrozumieć swoich potrzeb, może mieć obniżone poczucie własnej wartości i przejawiać stany wzmożonego skutku (przyczyniające się do rozwoju depresji). Patrząc na liczne objawy zaburzeń SI i trudności, które się z nimi wiążą, nasuwa się pytanie, czy zaburzenia sensoryczne są uleczalne? Odpowiedź nie jest jednoznaczna, a wszystko zależy od ich nasilenia i głównej przyczyny ich powstania. Mogą należeć do nich: W okresie płodowym cukrzyca, stres i nadciśnienie tętnicze matki, nadużywanie przez nią alkoholu lub brak odpowiedniej ilości minerałów. W okresie noworodkowym urazy, przedłużająca się żółtaczka, pobyt w inkubatorze, mikrowylewy lub narodziny poprzez cesarskie cięcie. W okresie niemowlęcym rozwijanie się w otoczeniu ubogim w bodźce, późne rozpoczęcie chodzenia, negatywne reakcje na stosowane leczenie. Oczywiście przyczyn może być znacznie więcej, jednak wymieniliśmy najczęściej uwzględniane przez lekarzy i specjalistów. Zaburzenia integracji sensorycznej – jak pomóc? Niezbędna jest rehabilitacja pod okiem specjalisty, który, rozpatrując dokładnie przypadek dziecka, dobierze odpowiedni zestaw ćwiczeń. Najczęściej rehabilitacja obejmuje wykorzystanie zabawek (np. piłek) o zróżnicowanej powierzchni i strukturze oraz ćwiczenia z udziałem rodzica. Czas trwania rehabilitacji również jest określany przez lekarza, ale pamiętajmy, że człowiek potrzebuje doznań sensorycznych nieprzerwanie, a rehabilitacja dziecka z zaburzeniami SI ma jedynie “naprowadzić” jego układ nerwowy na prawidłowy tok przetwarzania bodźców. Rodzice chcąc wspomóc rozwój sensoryczny dziecka w sposób praktyczny, mogą wykorzystać specjalistyczne pomoce dydaktyczne Stymulowanie rozwoju i wspieranie Integracji Sensorycznej u dzieci do 3. roku życia lub Zabawy stymulujące rozwój SI dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, dostępne na stronie naszej księgarni. Edukacja dziecka z zaburzeniami SI Dzieci z zaburzeniami sensorycznymi często wymagają specjalnych potrzeb edukacyjnych. “Tradycyjny” tok nauczania może nie przynieść oczekiwanych rezultatów, a dodatkowo wywołać frustrację, zniechęcenie i zaniżenie poczucia własnej wartości dziecka. Praca z uczniem ze specjalnymi potrzebami wymaga indywidualnego podejścia, cierpliwości nauczycielskiej i zrozumienia. Aby zobaczyć upragnione efekty, trzeba uzbroić się w cierpliwość, ale możemy być pewni, że będą one widoczne, jeśli nauczanie będzie dostosowane do potrzeb ucznia, połączone z dużą porcją wyrozumiałości i trafnej motywacji. Bibliografia: Https:// Zaburzenia Przetwarzania Sensorycznego Jako Źródło Trudności I Niepowodzeń Szkolnych Dziecka W Edukacji Wczesnoszkolnej, Barbara Cygan, Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych Tom Lxxi, 2018: 83–96. Zaburzenia Przetwarzania Sensorycznego U Dzieci – Diagnostyka I Postępowanie, Natalia Kołat Katedra Fizjoterapii, Wydział Nauk O Zdrowiu, Uniwersytet Medyczny Im. Piastów Śląskich, Wrocław. Wpływ Zaburzeń Integracji Sensorycznej Na Umiejętności Szkolne U Dzieci Neurotypowych, Wpływ Zaburzeń Integracji Sensorycznej Na Umiejętności Szkolne U Dzieci Neurotypowych, K. Skonieczna-Żydecka, M. Bloch, M. Kąkol, J. Pierzak-Sominka, G. Adler. Zabawy Stymulujące Rozwój Si Dla Dzieci W Wieku Przedszkolnym I Wczesnoszkolnym, Marta Baj-Lieder, Wydawnictwo Forum Media.Książka ta powstała w wyniku zapotrzebowania na rynku na kompleksowe opracowanie dotyczące podstaw neurofizjologicznych oraz znaczenia integracji sensorycznej (SI) w rozwoju dziecka. Jest adresowana zarówno do specjalistów, osób przygotowujących się do kursów i szkoleń z zakresu SI, jak i tych wszystkich, którzy są zainteresowani
Okiem specjalisty , Otwarty dostęp 28 kwietnia 2022 NR 76 (Maj 2022) Zdolność człowieka do odczuwania, interpretowania, rozumienia i przede wszystkim organizacji informacji, które docierają do nas różnymi kanałami sensorycznymi z otoczenia, jest nazywana integracją sensoryczną. Kiedy wspomniane informacje pochodzące ze zmysłów są w nieprawidłowy sposób przetwarzane, mówimy o zaburzeniach przetwarzania sensorycznego. Nieprawidłowe procesy integracji sensorycznej mają postać dysfunkcji, a objawy tych dysfunkcji mogą przyjmować różnorodną postać. Efektem tego są trudności, które mogą się pojawiać na różnych płaszczyznach życia człowieka. Zaburzenia integracji sensorycznej to nie tylko opóźniony rozwój mowy, problemy z jedzeniem, koncentracją czy skupianiem uwagi. Problemy z nauką, nadmierny lub zbyt niski poziom pobudzenia, trudności motoryczne, nadmierne lub niedostateczne reakcje na bodźce sensoryczne, trudności w zachowaniu – wszystko to również może być wynikiem zaburzeń przetwarzania sensorycznego. Problemy z przetwarzaniem sensorycznym mogą mieć liczne konsekwencje w środowisku domowym i szkolnym. Bardzo często dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej mają niską samoocenę i kłopoty z organizacją. Przyjrzyjmy się zatem, jak może funkcjonować dziecko z zaburzeniami integracji sensorycznej właśnie w placówce przedszkolnej. W zależności od rodzaju zaburzeń integracji sensorycznej zarówno funkcjonowanie dziecka, jak i trudności, które napotka ono na swojej drodze, mogą być różne. Jednym z podtypów zaburzeń integracji sensorycznej są zaburzenia modulacji sensorycznej. Polegają one na trudności z przekształcaniem informacji pochodzących z różnych zmysłów w zachowanie, które jest kontrolowane i dopasowane intensywnością do bodźca sensorycznego. Dziecko, które ma zaburzenia modulacji sensorycznej o typie nadwrażliwości, będzie przesadnie reagowało na bodźce. Takie dzieci naprawdę łatwo przestymulować, ich zachowanie może się zmienić na skutek nadmiaru dźwięków czy bodźców wzrokowych. Dzieci z tej grupy mogą być przytłoczone zbyt jasnym światłem, a równie dobrze nadmiarem dekoracji na oknie. Nadwrażliwe reakcje mogą spowodować, że dzieci będą unikać aktywności związanych z brudzeniem się, np. malowania palcami, jedzenia rękoma, zabaw w piaskownicy, czy uczestnictwa w zajęciach muzycznych lub spektaklach teatralnych, bo to oznacza hałas i dużo nagłych, jak również niespodziewanych odgłosów. To wszystko może sprawić, że dzieci będą nadmiernie wycofane lub pobudzone, może też wystąpić reakcja „walcz albo uciekaj”. Przykłady objawów nadwrażliwości na bodźce sensorycznePOLECAMY Dziecko przesadnie reaguje na dźwięki, może zatykać uszy lub hałasować, aby odciąć się od przeszkadzającego bodźca. Unika bliskości z drugą osobą. Nie toleruje metek, guzików, szwów i pewnych materiałów, z których wykonano jego ubranie. Niechętnie bierze udział w aktywnościach związanych z brudzeniem, typu zabawy klejem, masą solną, malowanie palcami, dotykanie jedzenia. Nie chce chodzić boso. Mimo dobrej pogody chce być ubrane od stóp do głów. Nie chce myć zębów. Je wybiórczo. Mruży oczy i skarży się na ostre światło. Łatwo je przestymulować. Źle znosi zmiany, dąży do rutyny. Obawia się huśtawek i innych sprzętów na placu zabaw. Ma lęk wysokości. Nie chce podawać ręki koleżance lub koledze. Zaburzenia modulacji sensorycznej to oczywiście nie tylko nadmierne reakcje na bodźce sensoryczne, ale też reakcje podreaktywne. Takie dzieci wydają się bezproblemowe, są spokojne, a ich zaburzenia mogą nie być początkowo zauważalne. Cechuje je obniżony poziom aktywności, wolne tempo pracy i kłopoty z kończeniem zadań. Dzieci z tej grupy są mniej wrażliwe niż ich rówieśnicy. Przykłady objawów podwrażliwości na bodźce sensoryczne Dziecko zawołane nie zawsze reaguje. Ma problem z różnicowaniem bodźców sensorycznych. Jest pogrążone w swoim świecie. Wydaje się apatyczne. Ma problemy z treningiem czystości. Może przesadnie napychać buzię. Może nie wiedzieć, jak poradzić sobie z konsystencją pokarmu. Może nie reagować na ból. Nie jest zainteresowane tym, co się dzieje dookoła, nowymi zabawami, zabawkami czy osobami. Trzecim typem zaburzeń modulacji sensorycznej jest poszukiwanie sensoryczne. Dziecko poszukujące wrażeń sensorycznych może być w ciągłym ruchu, może być to też dziecko, które jest hałaśliwe. Dzieci z tej grupy zwykle robią wszystko szybko, wpadają na innych i zachowują się tak, jak gdyby tego nie czuły. Wiele ich zachowań pokrywa się z objawami zaburzeń ADHD, np. problemy z koncentracją, skupieniem uwagi, podwyższony poziom pobudzenia czy trudności z wysiedzeniem przez dłuższy czas w jednym miejscu. Przykłady objawów poszukiwania sensorycznego Dziecko jest nieustannie w ruchu. Robi wszystko zbyt intensywnie. Ma problemy z koncentracją i skupieniem uwagi. Nieustannie wkłada do buzi dłonie i przedmioty niejadalne. Dziecko preferuje intensywne smaki i zapachy pokarmów, jak również konsystencje chrupkie lub wymagające żucia. Może podejmować zachowania ryzykowne jak na swój wiek, np. wspina się na wysokości, mocno się buja itp. Kolejną grupą zaburzeń integracji sensorycznej są zaburzenia ruchowe o podłożu sensorycznym. Dzieci z tym typem zaburzeń mogą mieć problemy z motoryką dużą i tym samym z motoryką małą. Mają kłopoty ze stabilizacją ciała, równowagą, planowaniem motorycznym, obustronną koordynacją czy przekraczaniem linii środkowej ciała. Wyzwaniem jest dla nich nauka ubierania się, wiązania obuwia czy jazda na rowerze bądź hulajnodze. Mogą być przesadnie męczliwe. Ostatnią grupą zaburzeń integracji sensorycznej są zaburzenia różnicowania sensorycznego. Dzieci z zaburzeniami różnicowania sensorycznego zwykl... Artykuł jest dostępny w całości tylko dla zalogowanych użytkowników. Jak uzyskać dostęp? Wystarczy, że założysz bezpłatne konto lub zalogujesz się. Czeka na Ciebie pakiet inspirujących materiałow pokazowych. Załóż bezpłatne konto Zaloguj się
Nad poprawą motoryki małej oraz funkcjami poznawczymi pracujemy w kreatywny sposób na zajęciach pedagogicznych. Nasze Centrum Medyczne proponuje specjalne pakiety rehabilitacyjne, które dostosowane są do potrzeb dzieci z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym na każdym poziomie GMFCS. Nasi terapeuci ściśle współpracują z rodzicami
Niestety obecnie nie ma leków na zaburzenia integracji sensorycznej, dlatego stosuje się wobec tej grupy dzieci terapię prowadzona przez wykwalifikowanych terapeutów. Jednak nie tylko oni mogą pomagać dzieciom z tymi zaburzeniami. Nauczyciele w szkole wiedząc, że dziecko ma problemy sensoryczne mogą również je wspierać swoimi działaniami tak by lepiej funkcjonowało na lekcji. Oto kilka sposobów które mogą być pomocne w poprawie funkcjonowania dziecka: Podstawową rzeczą dla tej grupy dzieci jest dobranie właściwego siedzenia i miejsca w klasie Niektóre dzieci łatwo rozpraszane wzrokowo lepiej funkcjonują siedząc blisko nauczyciela z przodu klasy. Należy jednak pamiętać, że jeśli dziecko również łatwo rozprasza się na dźwięki to może w reakcji na nie odwracać się do tyłu klasy. Należy dopasować krzesło do potrzeb dziecka tak by się w nim czuło bezpiecznie i komfortowo. Dziecko siedząc na krześle powinno być w stanie postawić pełne stopy na podłodze i oprzeć swoje łokcie na biurku. Jeśli krzesło jest zbyt wysokie należy dziecku zapewnić podstawkę pod nogi. Pewne dzieci potrzebują nieco więcej ruchu by się skupić. Dla nich warto zastosować dmuchaną poduszkę sensoryczną na której będą mogły nieco się poruszać i nie przeszkadzać innym. Wrażliwe słuchowo dziecko nie powinno siedzieć obok źródeł dźwięku i drzwi poprzez które słychać hałas z korytarza Wrażliwe wzrokowo dziecko nie powinno siedzieć obok okna Jeśli w klasie są stosowane do oświetlenia jarzeniówki należy je wyeliminować ponieważ dostarczają drażniących bodźców wzrokowych i słuchowych dla dzieci bardziej wrażliwych sensorycznie. Należy stosować krótkie przerwy w czasie lekcji na ruch taki jak np. rytmiczne poskakanie czy marsz w miejscu. Takie krótkie zadanie ruchowe będzie pomocne dla wszystkich dzieci nie tylko tych z problemami sensorycznymi. Warto zorganizować /szczególnie dla dzieci klas młodszych/ kącik sensoryczny gdzie będzie np. mini trampolina do poskakania, jakiś puf z granulatem do posiedzenia na nim, coś na czym można się trochę pokręcić Są dzieci, które potrzebują dla utrzymania uwagi dodatkowych bodźców smakowych, może więc pozwolić na przerwie lub nawet w czasie lekcji by possały kwaśne słodycze Jeśli obserwujemy, że dziecko gryzie ołówek lub inne rzeczy /np. końcówki ubrania, sznurki/ to dobrze jest zalecić rodzicom by wyposażyli je w specjalne pomoce do żucia i gryzienia /np. odpowiednie nakładki na ołówek, gryzaki/, które są już do nabycia w specjalistycznych sklepach Gdy dziecko jest bardzo pobudzone ze względu na dźwięki, zapachy, ruch na stołówce czy podczas większych zgromadzeń szkolnych to pozwólmy mu może unikać takich sytuacji. Może niech je posiłek poza stołówką. Dla dziecka szczególnie wrażliwego słuchowo należy zalecić noszenie słuchawek specjalistycznych podczas przerw, czy nawet w czasie lekcji. Pamiętajmy by nie chodziło zbyt długo w słuchawkach. Można również zalecić stopery do uszu /pamiętaj by często je wymieniać by nie dochodziło do infekcji uszu/ Są dzieci szczególnie wrażliwe wzrokowo, dla nich /również wówczas gdy nie można zrezygnować z oświetlenia fluorescencyjnego- świetlówek/ zaleć noszenie lekko przyciemnionych okularów Część dzieci z problemami sensorycznymi potrzebuje ekstra dodatkowych bodźców by utrzymać uwagę dla nich w zależności od potrzeb można zalecić żucie gumy, pozwolić by miały coś do ściskania jeśli tego potrzebują /mała piłeczka, jakiś "gniotek"/, pozwolić by mogły trzymać jakiś miły w dotyku obiekt dostarczając sobie bodźców nie przeszkadzając innym dzieciom, czasem po konsultacji ze specjalistą należy zalecić noszenie kamizelki dociążonej itp. Należy zawsze rozmawiać z rodzicami dziecka na temat jego potrzeb sensorycznych, może warto uczulić rodzica na jakość ubrania. Niektóre dzieci bardzo wrażliwe dotykowo mogą mieć kłopoty z koncentracją ze względu na niewłaściwe ubranie /materiał, nadmiar szwów/. Zaleć by dziecko nosiło bardziej miękką , bezszwową odzież. Czasem dzieci z problemami sensorycznymi stają się bardziej pobudliwe i mają większe kłopoty z koncentracja uwagi jeśli są zaskakiwane zmianami w programie lekcji, w programie dnia. Staraj się raczej informować nieco wcześniej o takich zmianach. Jeśli dziecko jeszcze nie było na konsultacjach u terapeuty integracji sensorycznej, może zasugeruj rodzicom by udali się na takie konsultacje Pscholog kliniczny, ukończył UKSW w Warszawie, pracuje zawodowo z różnymi grupami dzieci już od lat 80tych, od 1994r terapeuta integracji sensorycznej, od 1998 r. nauczyciel (instruktor) terapii integracji sensroczynej, autor wielu publikacji, twórca kilku metod diagnostycznych, prekursor metody integracji sensorycznej w Polsce. Założyciel pierwszego w Polsce gabinetu terapii integracji sensorycznej. Redaktor naczelny "Integracji Sensorycznej" - fachowego pisma o integracji sensorycznej, istniejącego od 2000 roku. Współtwórca pierwszych w Polsce programów szkolenia terapeutów integracji sensorycznej. Członek założyciel Polskiego Stowarzyszenia Terapeutów NDT-SI. Członek założyciel PSTIS i jego pierwszy prezes. Dodaj komentarz Jeśli cenisz nasze artykuły i naszą działalność, prosimy wspomóż nas przelewem bezpośrednim: Lub przekazując nam:e-mail: dabmal@wp.pl. tel. 0 607 366 681. Dziecięcy psycholog kliniczny, Certyfikat Polskiego Towarzystwa Psychologicznego w dziedzinie wczesnej interwencji. Specjalizuje się w diagnozie i terapii dzieci z trudnościami rozwojowymi i problemami emocjonalnymi. Ma doświadczenie również w pracy z małymi dziećmi, w wieku 0-3 lat.
Zastanawiasz się, czy twoje dziecko ma zaburzenia integracji sensorycznej? Uważasz, że jest nadpobudliwe, lub przeciwnie – zbyt wrażliwe? Zobacz, jak z nim postępować. Twoje dziecko nie potrafi się skoncentrować, jest nadaktywne, bądź nieporadne, źle reaguje na głośne dźwięki lub jest nadwrażliwe na dotyk... To mogą być objawy zaburzeń integracji sensorycznej. Obszarów, w których mogą wystąpić zaburzenia jest 8: dotyk, równowaga i ruch, koordynacja, napięcie mięśni, słuch, wzrok, węch, uwaga i zachowanie. Dziecko może mieć zaburzenia tylko w jednym z nich lub kilku. Tutaj możesz wypełnić kwestionariusz sensomotoryczny, żeby zorientować się, czy dziecku potrzebna jest pomoc. Diagnoza SI Jeżeli masz podejrzenia, że twoje dziecko może mieć zaburzenia integracji sensorycznej lub sugeruje to wychowawczyni twojego dziecka w przedszkolu czy szkole, nie wpadaj w panikę. Najlepsze, co możesz zrobić, to zabrać dziecko do pobliskiej poradni pedagogiczno-psychologicznej i umówić się na diagnozę SI. Nie potrzebujesz skierowania, a adres poradni znajdziesz w żłobku, przedszkolu, szkole lub internecie. Psycholog na podstawie rozmowy z rodzicami i badania dziecka określi, czy faktycznie ma ono zaburzenia integracji zmysłów. Nie krzycz na dziecko z zaburzeniami integracji sensorycznej To nic nie da. Dziecko nie robi ci na złość. Jego zachowania wynikają z zaburzeń pracy układu nerwowego. Można je całkiem zniwelować lub nauczyć dziecko sposobów radzenia sobie z codziennymi trudnościami. Ale tego nie osiągnie się ciągłym napominaniem "nie bądź łamagą, skup się... ", tylko specjalnymi ćwiczeniami, dobranymi do konkretnego typu zaburzeń. Zabierz dziecko na plac zabaw ... lub ćwicz w domu. Pamiętaj, że "dziwne" czy niepokojące zachowania dziecka są jedynie efektem nieprawidłowej pracy układu nerwowego. Dlatego, żeby ułatwić dziecku codzienne funkcjonowanie, nie zaczynaj od końca. Zmiany trzeba dokonać u źródła problemu. Jeżeli więc dziecko ma zaburzenia pracy układu przedsionkowego, trzeba pracować właśnie nad tym układem. Wtedy terapeuta może polecić rodzicom zabranie dziecka na plac zabaw i przyzwyczajanie go do widoku huśtawki, a nawet uczucia bujania. W domu można ćwiczyć utrzymanie równowagi na deskorolce (jeżeli nie macie zabytkowych parkietów). Tak naprawdę, ćwiczenia będą zależały od rodzaju i głębokości zaburzenia. Terapeuta dostosuje je do potrzeb dziecka, a rodzic może je powtarzać w domu. Wtedy terapia będzie skuteczniejsza i – być może – krótsza. Nadwrażliwemu dziecku stwórz odpowiednie warunki Jeżeli twoje dziecko jest nadwrażliwe na zapachy, zrezygnuj z perfum, a na czas gotowania obiadu otwórz okna i włącz wentylator. Jeżeli jest nadwrażliwe na światło – zmień żarówki na słabsze, o cieplejszym odcieniu itd. Zasada jest taka, żeby "przeładowanego" układu nerwowego dziecka dodatkowo nie drażnić. Przy niektórych zaburzeniach to właśnie kontrola warunków zewnętrznych może przynieść bardzo dobre efekty. Czytaj też: Integracja sensoryczna - o co w tym chodzi?
Zajęcia integracji sensorycznej prowadzi od 14 lat. Jej zdaniem, poza wiedzą książkową, w tej pracy najważniejsza jest praktyka – najwięcej nauczyła się od innych terapeutek oraz swoich podopiecznych. Prowadzi zajęcia zarówno z dziećmi w normie, jak i z obniżonym intelektem, a także zaburzeniami rozwojowymi.Jolanta Leśko-Szymczakowska Dziennikarka z wykształcenia, Matka z wyboru. Prowadzę blog Mimo że moje życie pochłania macierzyństwo, skutecznie balansuje pomiędzy czasem, kiedy jestem mamą, kiedy żoną, kiedy planuję biznes i swoją karierę. Zawsze staram się znaleźć czas dla każdego, nie wyłączając samej siebie. Jestem mamą trójki dzieci. Lubię ciszę. Próbuję obalać stereotypy: duża rodzina nie musi być patologiczna, kobieta w domu nie musi być nieszczęśliwą kurą domową, bulterier to pies jak każdy inny – dobrze wychowany jest idealny dla dzieci, a „grzeczne” i posłuszne dzieci są przereklamowane
.
